In mijn zoektocht naar alternatieven voor tarwe kwam ik bij het heerlijk ouderwets klinkende boekweit uit. Boekweit lijkt een graanproduct, maar het is een zaad. Net als bijvoorbeeld quinoa wordt het ‘pseudograan’ genoemd. Een voordeel van boekweit is, dat het geen gluten bevat. Het bevat wel veel magnesium, kalium en fosfor.
Pannenkoeken
Van boekweit kun je bijvoorbeeld pannenkoeken bakken. Omdat ik gek ben op pannenkoeken, hier dus alweer een stukje over pannenkoeken.
Als ik iets nieuws zoek ga ik tegenwoordig naar de biologische supermarkt ‘Ekoplaza’. De eerste de beste verpakking met ‘boekweit’ nam ik mee naar huis. Het waren boekweitgrutten. Pas later kwam ik er achter dat er verschil bestaat tussen grutten (gepeld en gebroken graan), meel (gemalen graan) en bloem (fijn gemalen graan zonder zemelen of kiem).
Van de boekweitgrutten maakte ik beslag, waar hele grote klonten in bleven zitten. Ook toen het beslag in de pan zat. En ook nog toen het in grutten op mijn bord lag. Van boekweitgrutten kun je dus geen pannenkoeken bakken. Het hoopje op mijn bord was overigens wel eetbaar en vast erg voedzaam.
Om pannenkoeken te maken heb je meel of bloem nodig. Dit wordt gewoon verkocht bij de supermarkt en staat in het schap bij de pannenkoekenmixen. De pannenkoeken van alleen boekweitmeel vielen me wat tegen. Er zit weinig smaak aan. Dik beleggen dus, dan zijn ze best eetbaar. Je kunt de pannenkoeken ook maken van half om half boekweit en speltmeel.
Boekweit stoofpot
Voor de boekweitgrutten heb ik wel een ander heerlijk recept. Je kunt er een winterse boekweit stoofpot van maken.
Dikke zever die reactie hierboven. In boekweit zit GEEN fytinezuur!
Boekweit kun je beter een nachtje laten weken. Daarna kun je het in de blender verwerken tot een gladde pap. Ook de ouderwetse boekweitpannenkoeken (die onder andere boekweit bevatten) werden een nacht in de week gezet.
Een belangrijke reden voor het weken is, net als bij bonen, dat dit fytinezuur afbreekt (en mogelijk andere enzymen die het plantje in de kiem smoren tot er voldoende vocht langs is gesijpeld). Fytinezuur en andere zogenaamde anti-nutrienten binden aan mineralen en daarom kan het onhandig zijn om er grote porties van door je darm te laten passeren. Kleine porties hebben overigens wel degelijk gunstige uitwerking op de gezondheid, dus mijd fytinezuur nu ook weer niet als de pest.
Boekweitmeel blijft droog en heeft de afbraak van fytinezuur daardoor niet ondergaan, en vaak zal het afbreken van fytinezuur bij weken van het meel niet meer werken doordat het daarvoor verantwoordelijke enzym aan kracht heeft ingeboet door blootstelling aan lucht.
Tenminte, dat is wat ik heb opgemaakt over dit niet van meningen gespeende onderwerp 🙂