Pannenkoeken ‘uit een pakje’ eten we al een tijdje niet meer. Bij de kinderen gaan de pannenkoeken van speltmeel er namelijk net zo snel in. Over de voordelen van spelt boven tarwe schreef ik eerder al een stukje. Vandaag wilde ik het eens proberen met teff, wat ook geroemd wordt om haar goede voedingswaarden. Om de pret van het ‘Pannenkoeken-eten’ niet te bederven (wat wel gebeurde bij het boekweit-experiment) bakte ik eerst de bekende spelt pannenkoeken en serveerde als laatste de teff pannenkoeken.

Teff Pannenkoeken bakken

Aan het teffmeel voegde ik twee eieren, ongeveer 200ml ongezoete sojamelk en 200ml geitenmelk toe. Ik heb het op de gok gedaan, dus houd me niet aan de exacte hoeveelheden. Het zag er allerminst aantrekkelijk uit, een beetje als modder uit een veensloot. In gebakken vorm oogde het gelukkig beter.

Omdat de geraffineerde suiker ook al in de ban is, bestrooide ik mijn ‘pannenkoek’ met steviapoeder.

Ik moet zeggen, het was even wennen, de smaak is echt anders dan van een gewone pannenkoek, maar gelukkig geen moddersmaak. Eerder koekachtig. De tweede pannenkoek bestrooide ik met geraspte oude geitenkaas en stevia. Nog beter! Uiteindelijk moest ik me inhouden om niet alles op te eten. Ze staan nu in de koelkast en ik denk steeds “zal ik er nog één…”.

De kinderen vonden het prima te eten. Ook mijn man lustte ze wel, maar hij vond de ‘gewone’(lees: spelt) pannenkoek lekkerder. Kun je nagaan hoe snel je ergens aan gewend raakt.

Ik ben behoorlijk enthousiast over dit voedingsmiddel. Het bevat veel langzame koolhydraten en veel goed opneembaar ijzer. Bekende Ethiopische atleten schrijven hun successen deels toe aan teff, dus dit ga ik ook eten voor mijn volgende wedstrijd!